يكي از هنرهاي مهندسي ، بدست آوردن بيشترين بازده با انتخاب يك سيستم مناسب و صرف كمترين هزينه است. اين نياز سبب تولد و توسعه علم بهينه سازي در ميان ساير علوم مهندسي شده است. از جمله جذابترين موارد بهينه سازي در سازه ها ، تعيين توپولوژي يا نحوه اتصال گره هاي يك سازه به يكديگر است. در نيل به اين هدف ، روش بهينه يابي براساس
GA
كارآمدي خود را به اثبات رسانيده است. اما كندي فرآيند بهينه يابي از طريق
GA
جهت نيل به نقطه بهينه و نيز از سوي ديگر عدم شناخت و آگاهي نسبت به پارامترها و روابط حاكم بر
GA ،
از قبيل تعداد نسل ها ، نرخ پيوند ، نرخ جهش ، چگونگي فرآيند انتخاب و …. سبب مي شود تا در برخي موارد
GA
بهينه محلي را بيابد و در آن متوقف شود. در اين پژوهش سعي شده است تا با ارائه روشي نوين ، بهينه يابي سطح مقطع و توپولوژي خرپاها به نحوي انجام شود كه مشكلات فوق الذكر تا حد امكان برطرف شود. براي اين منظور يك سيستم كامل با زيربخش هاي متفاوت تحت عنوان جزيره ، عمل جستجو در فضاي طراحي را به عهده مي گيرد. براي تشكيل اين جزاير ، اكثر روش هاي معروف و مطرح بررسي و براساس نتايج ، بهترين آن ها انتخاب و بدين سان هر يك از جزاير به يك محقق اختصاص داده شد. به بيان ديگر در اين سيستم ، اكثر روش هاي مطرح و مقبول محققين مختلف ، به همراه روش هاي پيشنهادي ، در جزاير مختلف به كار گرفته شده است تا بدين سان تأثير پارامترهاي
GA
كاهش و از سوي ديگر كيفيت نتايج بهبود يابد.