Research

Approved : 01/01/2008  

Start :         01/01/2008    

End :           01/01/2011

Operators :

شرکت سهامی آب منطقه ای مازندران

Cooperators :

هوشنگ خیری، سحاب خادمی، فاطمه محبوبی

Abstract :

   آبهاي زيرزميني يكي از منابع مهم تامين آب مورد نياز بشر مي باشند . به منظور دستيابي به اطلاعات كافي از ويژگي هاي كمي وكيفي آب زيرزميني انجام عمليات پايش ضروري است . در اين ميان پايش سطح ايستابي به عنوان يك پارامتر مهم در مطالعات آب زيرزميني از اهميت ويژه اي برخوردار است . شبكه ي پايش سطح ايستابي،  مجموعه اي از چاه هاي مشاهده اي است وبا توجه به هزينه هاي بالاي حفر چاه و اندازه گيري مستمر در بهينه سازي اين شبكه،  هدف اصلي تعيين تعداد و  موقعيت مناسب براي اين چاه ها مي باشد به صورتي كه حداكثر دقت در تخمين سطح ايستابي در نقاط فاقد آمار حاصل گردد . روش زمين آمار روشي است كه مي توان با آن متغيرهاي مكاني از جمله ، سطح ايستابي را تخمين زد و تعداد و موقعيت چاهها را بهينه کرد. در اين تحقيق از روش کريجينگ به عنوان يك روش زمين آماري استفاده شده است . بهينه كردن شبكه ي پايش با اين روش در دو مرحله انجام شده است. در مرحله اول با استفاده از نمودار Cross Validation  چاههاي که سطح ايستابي در آنها توسط سطح ايستابي چاه هاي مجاور با دقت کافي قابل تخمين است از شبکه حذف مي شود. در مرحله ي دوم بر اساس نقشه هاي توزيع انحراف معيار تخمين در شبكه، چاه هاي مشاهده اي مناسب به شبكه اضافه مي گردد.  در منطقه مورد بررسي با توجه به سطح دشت و تعداد چاههاي مشاهده اي موجود(هر 22 کيلومتر مربع يک چاه مشاهده اي)، شبکه فعلي داراي تراکم قابل قبولي است لذا در اين تحقيق سعي گرديد با روشهاي زمين آماري و با تغيير آرايش شبکه در خصوص بهينه سازي آن اقدام گردد. در نهايت نتايج اين مطالعات حاکي از آن است که استفاده از روش کريجينگ در تخمين توزيع سطح آب زيرزميني، موجب دقيق تر شدن مقادير ارتفاع سطح آب زيرزميني در نقاط فاقد اندازه گيري مي شود.

Approved : 01/01/2001  

Start :         01/01/2001    

End :           01/01/2003

Operators :

وزارت نیرو، سازمان مدیریت منابع اب کشور

Cooperators :

هوشنگ خیری

Abstract :

شبيه سازي فرآيند بارش – رواناب و مولفه هاي بيلان آب ، چگونگي تجمع و ذوب برف ، تاثير تغييرات پوشش گياهي ( تخريب جنگلها ) و همچنين تاثير تغييرات آب و هوايي بر فرآيند رواناب و مولفه هاي بيلان آب در حوزه آبريز کسیلیان با استفاده از دو مدل بارش – رواناب SAC-SMA و BROOK90 مورد بررسي قرار گرفته است .

حوزه آبریز کسیلیان  به مساحت 67 كيلومترمربع در مجاورت راه آهن تهران – گرگان و در شرق پل سفید واقع شده است ، رودخانه کسیلیان یکی از سرشاخه های رودخانه تالار محسوب میگردد .

 نتايج حاصل از تجزيه و تحليل حساسيت انجام شده بر روي پارامترهاي مدل ، حاكي از آن است كه خصوصيات زمين شناسي ، هيدروژئولوژي و كاربري اراضي نقش مهمي در فرآيند رواناب و مؤلفه هاي بيلان آب حوزه دارد ، همچنين تخريب جنگلها يا كاهش پوشش جنگلي سبب افزايش رواناب سطحي و جريان آب زيرزميني و افزایش کلیه مولفه های تبخیر و تعرق به جز تبخیر از خاک   در حوزه مي گردد .

در بررسي تأثير تغييرات آب و هوايي بر خصوصيات هيدرولوژي حوزه کسیلیان مشخص گرديده است كه مولفه هاي تبخير و تعرق به تغييرات درجه حرارت حساسيت بيشتري دارند ولي مولفه هاي رواناب بيشتر به تغييرات بارش حساس اندولی به طور کلی  مؤلفه هاي رواناب نسبت به تغييرات بارش حساس ترند ضمناً هر تغييري در رواناب به علت افزايش مقدار بارش ، عمدتاً سبب افزايش مولفه رواناب سطحي مي گردد. همچنین تغييرات بارش ، بيشتر سبب تغييرات در حجم ذخاير رطوبت خاك مي گردد اما تغييرات درجه حرارت روي توزيع رطوبت خاك در زمانهاي مختلف موثرتر است .