Abstract

هدف: بررسي اثر القايي دپرنيل بر تمايز سلول‌هاي استرومايي مغز استخوان به سلول‌هاي شبه عصبي و گليالي در شرايط محيط كشت مواد و روش‌ها: در اين تحقيق (Bone Marrow Stromal Cells: BMSCs) از استخوان فمور وتيبياي موش صحرايي بالغ تهيه شد. سلول‌ها پس از پنج پاساژ تحت اثر القايي دپرنيل با دوز ^8- 10 مولار قرار گرفتند و تمايز اين سلول‌ها به سلول‌هاي شبه عصبي با روش ايمنوسيتوشيمي ارزيابي شد.
يافته‌ها: سلول‌هاي القا شده توسط دپرنيل (گروه آزمايش) و القا نشده (گروه كنترل) با آنتي بادي‌هاي Oligo, GFAP, NF200, NF68 ارزيابي شدند. سلول‌هاي تمايز يافته القا شده توسط دپرنيل نسبت با نشانگرهاي عصبي واكنش مثبت دادند. براي تعيين درصد, سلول‌هاي شبه عصبي و همچنين شبه گليالي شمارش سلولي صورت گرفت. نتايج بدست آمده مويد آن است كه 71/82 درصد به سلول‌هاي شبه عصبي و 99/25 درصد به سلول‌هاي شبه آستروسيتي پاسخ مثبت دادند.
نتيجه‌گيري: بنابراين مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه BMSCs تحت اثر القايي دپرنيل با دوز ^8- 10 مولار قابليت تمايز به سلول‌هاي شبه عصبي و شبه گليالي را در شرايط In vitro دارا است.